Τανζανία - Ζανζιβάρη Ταξιδεύοντας ανάμεσα σε αντιθέσεις.

 Η Ζανζιβάρη υπήρξε αυτόνομο κράτος μετά από την επανάσταση στις 10 Δεκεμβρίου του 1963 κερδίζοντας την ανεξαρτησία τους από το Ηνωμένο Βασίλειο.

 Τον Απρίλιο του 1964 όμως συγχωνεύτηκε με την γειτονική Τανγκανίκα και συμφωνήθηκε το όνομα της Τανζανία ως ένας συνδυασμός των δύο ονομάτων .Ως ημι-αυτόνομο τμήμα της Τανζανίας, η Ζανζιβάρη έχει δική της κυβέρνηση, που είναι γνωστή ως η Επαναστατική Κυβέρνηση της Ζανζιβάρης. Αποτελείται από το Επαναστατικό Συμβούλιο και της Βουλής των Αντιπροσώπων.

Σημαία Ζανζιβάρη

 Ασφαλώς δεν λείπουν τα πολιτικά σκάνδαλα με εκλογές που θεωρούνται αμφισβητούμενες κάτι που συμβαίνει σε πολλά κράτη της Αφρικής και που κατέληξαν σε αιματηρές συγκρούσεις,όπως τον Ιανουάριο του 2001 που σκοτώθηκαν τουλάχιστον 35 άνθρωποι και 600 τραυματίστηκαν από τα πυρά της αστυνομίας και του στρατού που πυροβολούσε αδιακρίτως στο πλήθος των διαδηλωτών. Και συνέχισαν πηγαίνοντας πόρτα πόρτα σε κάθε σπίτι συλλαμβάνοντας, δέρνοντας και κακοποιώντας σεξουαλικά τους κατοίκους, αναγκάζοντας τουλάχιστον 2000 άτομα να φύγουν προσωρινά στην γειτονική Κένυα .

 Ας μην σας κουράζω άλλο με τα κοινωνικά ζητήματα που πολλοί από εσάς δεν θέλετε καν να γνωρίζετε αλλά καλό είναι να έχετε κάποιες γνώσεις. Αυτή είναι και η αιτία που η Τανζανία δεν έχει καταφέρει ακόμα να διακριθεί τουριστικά όσο η γειτονική Κένυα που χειρίζεται άψογα το θέμα marketing ενώ σε καμία περίπτωση δεν διαθέτει καλύτερο σαφάρι από την Τανζανία και φυσικά εδώ βρίσκεται και το ψηλότερο βουνό της Αφρικής - σύμβολο της χώρας το Κιλιμάντζαρο.

 Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας το απόγευμα έχοντας μια γεμάτη μέρα που εγώ προσωπικά δεν ήθελα κάτι παραπάνω . Είχα ζήσει κάτι τόσο όμορφο ,είχα γεμίσει με εικόνες ,και μου αρκούσε να χαλαρώσω στην παραλία μιλώντας με την κόρη μου και την σύντροφό μου που είχαν αρχίσει να μου λείπουν, και ήθελα να μοιραστώ μαζί τους τις πρώτες μου σκέψεις μετά από αυτή την επίσκεψη.

 Ειδικά τα δάκρυα της κόρης μου όταν κλείναμε το τηλέφωνο γιατί ήθελε να μιλήσουμε και άλλο με έκαναν να νιώσω τόσο όμορφα και συνάμα τόσο άβολα που συγκινήθηκα πάρα πολύ . Όσα ταξίδια έχω λείψει επειδή δεν καταλάβαινε και τόσο την απουσία μου δεν αντιδρούσε έτσι αλλά πλέον σε ηλικία 17 μηνών αντιλαμβάνεται και είναι κάτι θα πρέπει να διαχειριστώ ψυχολογικά στο μέλλον.

 Την επόμενη μέρα ήταν ώρα να αφήσουμε το νησί της Ζανζιβάρη και να πάρουμε την εσωτερική πτήση μας για Αρουσα . Έτσι ξεκινήσαμε αρκετά νωρίτερα ώστε να έχουμε χρόνο αν συμβεί κάτι στο δρόμο (λες και το ήξερα ) για να αφήσουμε τα αυτοκίνητα στο αεροδρόμιο και να πετάξουμε για το καλύτερο κομμάτι του ταξιδιού μας όπως ήταν αναμενόμενο και όπως αποδείχθηκε!

 Η απόσταση που είχαμε να διανύσουμε ήταν 52 χιλιόμετρα δηλαδή περίπου 1,5 ώρα.

 Όλα πήγαιναν καλά μέχρι που 24 χιλιόμετρα πριν το αεροδρόμιο το αυτοκίνητο μου ένιωσα ότι κάτι δεν πάει καλά . Έχασα προς στιγμήν το υδραυλικό τιμόνι και έκανα στην άκρη όπου μετά έσβησε . Έκανα προσπάθεια να ξαναπάρει και με λίγη προσπάθεια πήρε μπρος αλλά καταλάβαινα ότι κάτι δεν πάει καλά . Είπαμε να συνεχίσουμε ώστε να φτάσουμε όσο πιο κοντά γίνεται στο αεροδρόμιο και όταν μας αφήσει να επικοινωνήσουμε για να έρθουν να μας πάρουν και να συνεχίσουν οι υπόλοιποι για το αεροδρόμιο.

 Έτσι και έγινε όταν μόλις 4 χιλιόμετρα πιο κάτω δεν είχα πλέον άλλο τον έλεγχο αφού το γκάζι νέκρωσε και έκανα δεξιά όπου το αυτοκίνητο έσβησε και δεν ξαναπήρε ,μάλιστα άρχισε να βγάζει καπνούς από μπροστά οπότε κατεβάσαμε τα πράγματα και απομακρυνθήκαμε.

 Έψαξα αλλά δεν υπήρξε πυροσβεστήρας σε περίπτωση που έπαιρνε φωτιά οπότε ευτυχώς που δεν χρειάστηκε τέτοιο. Σαν ομάδα όμως αντιδράσαμε γρήγορα και είπαμε στα παιδιά να συνεχίσουν προς το αεροδρόμιο και ταυτόχρονα μιλούσα με τον ιδιοκτήτη ώστε να έρθει γρήγορα ένα όχημα να μας παραλάβει εμάς και χρειάστηκε άλλο ένα για τις αποσκευές ,αφού το δικό μου όχημα που ήταν μεγαλύτερο είχε τις περισσότερες αποσκευές.

 Τα παιδιά φτάνοντας στο αεροδρόμιο τώρα κόντεψαν να τρακάρουν από ένα ασυνείδητο που πέρασε χωρίς να κοιτάξει αλλά τελευταία στιγμή το έσωσαν! Ποιος ήταν αυτός που έτρεχε και πέρασε σαν τρελός ώστε να μην προσέξει;;;; Ο άνθρωπος που έτρεχε να μας παραλάβει και ήταν αγχωμενος για να μην χάσουμε την πτήση !!!! Καλά αν γινόταν και αυτό θα ήταν σενάριο από ταινία !

 Ευτυχώς όμως όλα πήγαν καλά και φτάσαμε έχοντας και αρκετό χρόνο στη διάθεσή μας , όποτε η δική μου συμβουλή πάντα είναι να φροντίζετε να έχετε αρκετό χρόνο κατά την μετάβαση σας στο αεροδρόμιο γιατί δεν μπορείτε να προβλέψετε τι θα συμβεί . Μην αρχίσω να σας λέω περιπτώσεις ανθρώπων που μου στέλνουν στην σελίδα μου ,που χάνουν τις πτήσεις τους, για λεπτομέρειες πραγματικά! Μεγάλη προσοχή γιατί ένα τέτοιο λάθος υπάρχουν φορές που θα σας κοστίσει ακριβά .

 Είχαμε κλείσει την εσωτερική πτήση περίπου ένα μήνα πριν το ταξίδι μας με την εταιρεία Air Tanzania αλλά μέσω του Pamediakopes που σας προτείνω να αποφύγετε όπως και κάθε τέτοιο μεσάζοντα γιατί σε περίπτωση που συμβεί κάποια αλλαγή ή ακύρωση θα ταλαιπωρηθείτε και σίγουρα θα πληρώσετε για οτιδήποτε θέλετε. Έτσι φροντίστε να κλείνετε απευθείας από τις αεροπορικές εταιρείες που σας παρέχουν ευέλικτες κρατήσεις.

 Το κόστος ήταν 140 ευρώ μετ'επιστροφής και για τους τελευταίους που έκλεισαν έφτασε στα 160 ευρώ . Βέβαια η τιμή μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 200 ευρώ από ότι κατάλαβα από τις αναζητήσεις μου . Υπάρχει και η επιλογή του αεροδρομίου του Κιλιμάντζαρο αλλά είναι πιο μακριά και μόνο αν θέλετε να συνδυάσετε το ταξίδι σας με επίσκεψη στην περιοχή το προτείνω ή αν η διαφορά στη τιμή είναι μεγάλη .

 Φτάνοντας στο αεροδρόμιο της Αρούσα που είναι πολύ μικρό και βρίσκεται μέσα στο πράσινο , περπατήσαμε ως την έξοδο που βρίσκεται ο χώρος αναμονής για τις αποσκευές,κάτω από μια τέντα ! Εκεί μας περίμεναν οι οδηγοί του σαφάρι μας για να μας παραλάβουν και να πάμε μια ιδιαίτερη εκδρομή που είχαμε κανονίσει.

 Ήθελα να ζήσουμε μια διαφορετική εμπειρία όποτε ζήτησα να επισκεφθούμε μια καλλιέργεια καφέ στο σπίτι κάποιου ντόπιου. Ο Ιμπραήμ ο οποίος είναι και ο ιδιοκτήτης της εταιρείας σαφάρι που συνεργαστήκαμε ανέλαβε να βρει το χώρο και αφού μου έστειλε φωτογραφίες συμφωνήσαμε . Αρχικά βέβαια είχαμε ένα μεσημεριανό γεύμα στο πάρκο Meru σε ένα καταπράσινο τοπίο . Το γεύμα είχε πατάτες ,κρέας , σαλάτα που δεν ακούμπησα αφού είπαμε αποφεύγουμε ότι δεν έχει μαγειρευτεί, ενώ αντιθέτως έφαγα λίγο βραστό λάχανο σαν σαλάτα που ήταν ασφαλές .

 Ειδικά πριν το σαφάρι δώστε μεγάλη προσοχή στο τι θα φάτε γιατί δεν θέλετε να πάθετε στομαχικές διαταραχές, αφού πρέπει να είστε 6 με 7 ώρες μέσα στα τζιπ και αυτό κάνει αδύνατο να πηγαίνετε τουαλέτα ενώ βρίσκεστε μέσα στα ζώα, πέρα από μια στάση που κάνετε για κολατσιό.

 Μετά το γεύμα λοιπόν πήγαμε στο αγρόκτημα του ντόπιου που δεν μιλούσε καθόλου αγγλικά όποτε ένα παιδί ανέλαβε να μας κάνει την μετάφραση ώστε να καταλαβαίνουμε τι μας εξηγεί.

 Αρχικά μας έδειξε το μηχάνημα που ξεφλουδίζουν τους κόκκους καφέ, το οποίο δεν είναι κάτι πολύπλοκο και έπειτα βάζουν τους σπόρους μέσα στο νερό . Όσοι από τους σπόρους επιπλέουν τους βγάζουν και τους πετάνε γιατί σημαίνει ότι δεν είναι φρέσκοι.

 Έπειτα τους αφήνουν για μια εβδομάδα περίπου στον ήλιο για να ξεραθούν. Είχαν έτοιμους καρπούς ήδη βέβαια τους οποίος πήγαμε για το επόμενο βήμα που είναι το καβούρδισμα. Αυτό έγινε μέσα σε ένα ξύλινο σπιτάκι πάνω στη φωτιά σε συνθήκες φτωχικές,με οικόσιτα ζώα της οικογένειας παραδίπλα , πολλά παιδιά να παίζουν και να μας κοιτάζουν με περιέργεια και η όλη κατάσταση ήταν αυτό που προσωπικά αναζητώ.

 Για να σπάσει η αμηχανία και η δική μας άλλα και η δική τους ,όταν ήρθε το επόμενο βήμα, το κοπανισμα του φρεσκοψημένου καφέ στο γουδί θυμήθηκα τον Κουβανό που μου έκανε την ίδια διαδικασία στους καταρράκτες Topes de Collantes που τραγουδούσε ενώ έφτιαχνε το καφέ για να γίνει πιο νόστιμος .Έτσι του πρότεινα να κάνει το ίδιο αρχίζοντας λίγο το τραγούδι και αυτό έφτανε για να ξεσηκωθούν όλοι και να τραγουδούν .

 Άλλωστε το τραγούδι και ο χορός ενώνει τους ανθρώπους και είναι ο καλύτερος τρόπος επικοινωνίας, ειδικά εδώ στην Τανζανία οι άνθρωποι λατρεύουν να τραγουδούν και να χορεύουν.

Ο ιδιοκτήτης θέλησε να μας δείξει όλα τα δέντρα που υπήρχαν στο χωράφι του ,προς στιγμήν μου θύμισε το πατέρα μου που δείχνει με περηφάνεια τα δέντρα του , και με την βοήθεια του μεταφραστή μάθαμε πολλές χρήσιμες πληροφορίες. Ουσιαστικά υπήρχαν μερικά καφεόδεντρα και πολλά άλλα δέντρα όπως μπανανιές , δέντρα μάνγκο κ.α. Όμως ήταν αυθεντική εμπειρία που μας κόστισε μόλις 5 δολάρια το άτομο, δίνοντας χρήματα σε μια φτωχή

οικογένεια. 

 Για την διαμονή μας στην Αρούσα επέλεξα ένα μεγάλο σπίτι, το Arusha Holiday Home που μπορεί να φιλοξενήσει μέχρι 18 άτομα και βρισκόταν σε καλή τοποθεσία .

 Χρειάστηκε να μείνουμε ένα βράδυ πριν και ένα μετά το σαφάρι μας σε αυτό το διαμέρισμα και αυτό προτείνω να κάνετε και εσείς , εκτός κι αν δεν έχετε αρκετές μέρες στο ταξίδι σας.

 Εκεί τακτοποιήσαμε την πληρωμή του σαφάρι μας το οποίο κόστιζε 600 ευρώ για 3 μέρες για τo κρατήρα Ngorongoro και στη συνέχεια στο πάρκο Serengeti, με την εταιρεία Afrishare trekking and Safaris.

 Κοιμηθήκαμε νωρίς ώστε να έχουμε δυνάμεις για την επόμενη μέρα που θα ξεκινούσαμε στις 05:30 για την διαδρομή από την Αρούσα προς το Κρατήρα Ngorongoro που διαρκεί πάνω από 3 ώρες. Κάναμε και μια στάση σε σούπερ μάρκετ ώστε να πάρουμε κάποια σνακ και ότι άλλο ήθελε ο καθένας και έπειτα συνεχίσαμε . Φτάσαμε στην είσοδο του Κρατήρα Ngorongoro στις 09:30 οπότε καταλαβαίνετε ότι είναι απαραίτητο να ξεκινήσετε νωρίς για να μπείτε όσο πιο πρωί γίνεται μέσα στο κρατήρα.

 Στην είσοδο κατέβηκαν οι οδηγοί για να τακτοποιήσουν τις πληρωμές για την είσοδο μας στο πάρκο . Δυστυχώς είχαμε χάσει αρκετό χρόνο αφού πήραμε τον εξοπλισμό μας σκηνές ,μαγειρικά σκεύη, και ότι άλλο χρειαζόμασταν από το heaven Nature Campsite γιατί είχαμε αλλάξει το σχεδιασμό την προηγούμενη μέρα και θα μέναμε τελικά μέσα στο κρατήρα στο Simba Campsite .

 Όμως ήταν σωστή απόφαση γιατί άξιζε η διαμονή μας μέσα στο πάρκο επειδή είχαμε περισσότερο χρόνο και αργά το απόγευμα είχαμε μείνει μόνο εμείς μέσα στο κρατήρα.

 Ήταν η δεύτερη φορά που επισκέπτομαι το κρατήρα Ngorongoro αλλά ανυπομονούσα να ζήσω την ίδια εμπειρία και ήθελα τόσο να δω μαύρους Ρινόκερους που δεν είχα την τύχη να δω την πρώτη φορά. Βλέποντας την θέα από ψηλά πριν ξεκινήσετε να κατεβαίνετε μέσα στο κρατήρα θα καταλάβετε την έκταση που έχει και το ύψος της καλντέρας που έχει δημιουργηθεί.

 Πριν περίπου 2,5 εκατομμύρια χρόνια δημιουργήθηκε ο κρατήρας από την έκρηξη του ηφαιστείου που λέγεται ότι έφτανε σε ύψος το ψηλότερο βουνό της Αφρικής το Κιλιμάντζαρο.

 Στην αρχή να θυμάστε ότι βρίσκεστε σε μεγάλο υψόμετρο οπότε θα υπάρχει δροσιά και καλό είναι να κρατάτε μια ζακέτα ή ένα μπουφάν γιατί θα κρυώνετε . Αν τώρα μείνετε όπως εμείς στο Campsite Simba τότε θα χρειαστείτε μπουφάν γιατί το βράδυ η θερμοκρασία έπεσε πολύ σε βαθμό που δεν το περιμέναμε. Βρισκόμασταν όμως σε υψόμετρο πάνω από 2000 μέτρα οπότε ήταν δικαιολογημένο το κρύο.

 Κατεβαίνοντας το τοπίο αρχικά σε συναρπάζει με τα δέντρα ακακίας που απλώνονται μπροστά σου αλλά έχεις πάντα την αγωνία να δεις ζώα οπότε προσπαθείς να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά.

 Καμηλοπαρδάλεις δεν θα βρείτε μέσα στο κρατήρα να θυμάστε αφού είναι δύσκολο για εκείνες να κατέβουν τις απότομες πλαγιές αλλά στην ευρύτερη προστατευμένη περιοχή του Ngorongoro θα δείτε σίγουρα .

 Σε κάθε ζώο που συναντούσαμε έβλεπα τους συνταξιδιώτες μου να είναι ενθουσιασμένοι και μαζί τους και εγώ ένιωθα χαρούμενος αφού αυτά τα ταξίδια αποκτούν περισσότερο νόημα όταν μοιράζεσαι αυτά τα συναισθήματα.

 Προσωπικά ανυπομονούσα να δω μαύρους Ρινόκερους και δεν άργησε η στιγμή που σταμάτησε το τζιπ ο οδηγός μας ο Ράμα, κοίταξε στο βάθος με τα κυάλια και γύρισε και μου είπε , στο βάθος υπάρχουν δύο ρινόκεροι !!!

 Με τα κυάλια είχαμε τρομερή οπτική επαφή και με τους δύο ! Παρόλο που ονομάζονται μαύροι ρινόκεροι το χρώμα τους μπορεί να ποικίλλει από καφέ έως γκρι.

 Είναι εξαιρετικά δύσκολο να τους εντοπίσει κανείς και μόνο εδώ στο κρατήρα Ngorongoro αν είστε τυχεροί θα έχετε την ευκαιρία να τους δείτε . Απειλήθηκαν σοβαρά με εξαφάνιση όμως τώρα υποστηρίζουν ότι υπάρχουν τουλάχιστον 60 και ο πληθυσμός τους αρχίζει να αυξάνεται. Εδώ στον Κήπο της Εδέμ όπως αποκαλούν το Ngorongoro είναι δύσκολο να απογοητευτεί κάνεις από αυτά που θα δει .

 Ακριβώς πάνω στο δρόμο συναντάμε ένα μεγάλο αρσενικό λιοντάρι να είναι ξαπλωμένο και λίγο πιο πέρα να βρίσκεται νεκρό ένα μεγάλο Βουβάλι του οποίου είχαν ξεσκίσει τα σωθικά!

 Στο βάθος βρισκόταν άλλο ένα αρσενικό λιοντάρι και μαζί 3 θηλυκά λιοντάρια που όπως μας λέει ο οδηγός μας ήταν πιθανόν να έχουν συνεργαστεί σε αυτό το κυνήγι αφού τέτοιο μέγεθος βουβάλι είναι δύσκολο να το σκοτώσει ένα λιοντάρι μόνο του .

 Ο αρσενικός φαίνεται εξουθενωμένος και βρισκόμαστε σε τόσο κοντινή απόσταση που μπορούμε να ακούσουμε την ανάσα του.

 Απομακρύνετε λιγάκι για να βρει λίγη σκιά μέσα στα χορτάρια αλλά ακούγεται μια φωνή από τις λέαινες που τον προειδοποίησε ότι κάποιος έχει πάει στο θήραμα τους.

 Ήταν δύο πολύ θαρραλέα τσακάλια που παρόλο που έβλεπαν το αρσενικό λιοντάρι προσπαθούσαν να αρπάζουν ότι μπορούν και κατάφεραν να κόψουν ένα μικρό κομμάτι και να τρέξουν γρήγορα αφού ο αρσενικός κινήθηκε απειλητικά προς το μέρος τους.

 Απελπισμένος ζητούσε λίγη σκιά και πλησίασε μέχρι και τα τζιπ που είχαν μπει στην σειρά για να παρακολουθήσουν το θέαμα. Πλέον είχε ξαπλώσει δίπλα σε ένα τζιπ που βρισκόταν πίσω μας εκμεταλλευόμενος την σκιά που υπήρχε εκεί . Όσοι ήταν μέσα στο τζιπ ζητούσαν από τους άλλους να τους βγάλουν φωτογραφίες και έπειτα αντάλλαζαν τηλέφωνα ώστε να τους τις στείλουν .

 Αφού πέρασε λίγη ώρα το τζιπ έβαλε μπροστά και ο θόρυβος του κινητήρα ανάγκασε το βασιλιά να σηκωθεί και να πάει να ξαπλώσει ξανά δίπλα στο πολύτιμο τρόπαιο που καραδοκούσαν και τα όρνια να πάρουν το μερίδιο τους.

 Πραγματικά είχε αράξει όπως κάνω εγώ όταν έχω φάει τον κόσμο και δεν μπορώ να χωνέψω.

Το Ngorongoro θεωρείται το όγδοο φυσικό θαύμα του κόσμου το οποίο είναι φυσικά και προστατευμένο από την UNESCO ως μνημείο παγκόσμιας φυσικής κληρονομιάς από το 1979 !

 Θα συναντήσετε διαφορετικά οικοσυστήματα με τα σημαντικότερα να είναι τα εξής :

1) Το πυκνό δάσος που συναντάς όταν κατεβαίνεις στις απότομες πλαγιές της καλντέρας . Αγαπημένο στέκι για τις λεοπαρδάλεις αλλά είναι εξαιρετικά δύσκολο να τις εντοπίσετε σε τόσο πυκνή βλάστηση.

 2) Η λίμνη Magadi που βρίσκουν καταφύγιο πολλά υδρόβια πτηνά με τα μικρότερα αλλά και μεγαλύτερα Flamingo να ξεχωρίζουν.

 3) Οι βάλτοι Mandusi και Gorigor όπου βρίσκουν καταφύγιο λιοντάρια , ιπποπόταμοι, ελέφαντες αλλά και πολλά είδη πουλιών .

 4) Η λίμνη των ιπποπόταμων όπως αποκαλείται (hippo pool) βρίσκεται στο τέλος του βάλτου Gorigor και είναι το σημείο που θα σταματήσετε για να φάτε το κολατσιό σας. Μπορείτε να κατεβείτε και να καθίσετε κάτω από το μεγάλο δέντρο αλλά προσέξτε τα πουλιά που θα σας περιτριγυρίζουν και κυρίως τα μεγάλα γεράκια γιατί θέλουν να σας αρπάξουν το φαγητό . Και φυσικά δεν επιτρέπεται να τα ταίσετε αφού μην ξεχνάτε ότι βρίσκεστε σε ένα φυσικό περιβάλλον και οποιαδήποτε τέτοια κίνηση επηρεάζει την ισορροπία. Εδώ θα έχετε την ευκαιρία να πάτε και τουαλέτα οπότε μην χάσετε την ευκαιρία γιατί δεν θα έχετε άλλη μέχρι να τελειώσει το game drive σας που συνολικά κρατάει 6 με 7 ώρες.

 5) Το δάσος Lerai το οποίο θα το ξεχωρίσετε από τις ψηλές ακακίες και τα δέντρα Yellow fever ένα όνομα που τους δόθηκε λόγω του κίτρινου χρώματος του κορμού τους .

 6) Και τέλος τα λιβάδια με χαμηλή βλάστηση που είναι το σημείο που έχετε τις περισσότερες πιθανότητες να συναντήσετε λιοντάρια. Άλλωστε το Ngorongoro έχει μεγάλο πλυθησμό σε λιοντάρια αναλογικά με το μέγεθος του και θεωρείται βέβαιο ότι θα δείτε κάποια από αυτά στην επίσκεψη σας .